تاثیر یک جلسه فعالیت درمانده ساز بی هوازی بر نیمرخ چربی های خون در افراد فعال و غیرفعال

اهداف: افزایش سطح چربی های مضر خون مانند لیپوپروتئین کم چگال، تری گلیسرید، کلسترول تام و کاهش در میزان چربی های مفید آن مانند لیپوپروتئین پُرچگال از مهم ترین عوامل خطرزای ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی شدید درمانده ساز بر نیمرخ چربی های خون در افراد فعال و غیرفعال بود. مواد و روش ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر در میان پسران دانشجوی تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران انجام شد و 20 نفر به صورت هدفمند و بر پایه اطلاعات پزشکی انتخاب و به دو گروه مردان فعال و غیرفعال تقسیم شدند. پرسش نامه فعالیت بدنی مشتمل بر 16 سئوال برای سنجش میزان فعالیت بدنی و از آزمون کانینگهام فالکنر به عنوان فعالیت ورزشی شدید و درمانده ساز استفاده شد. همه نمونه های خونی به صورت ناشتا، از مویرگ انگشتان در حالت نشسته جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها در نرم افزار spss 20 با استفاده از آزمون های t مستقل، t همبسته، تحلیل کواریانس و واریانس با اندازه های مکرر و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: تفاوت معنی داری بین وزن (031/0=p) و شاخص های bmi (05/0=p)، bf (028/0=p) و vf (01/0=p) بین افراد فعال و غیرفعال مشاهده شد. بین شاخص های آنتروپومتریک و تمام شاخص های چربی خون همبستگی معنی داری وجود داشت (05/0p<) که این همبستگی در مورد hdl-c معکوس بود. نتیجه گیری: فعالیت ورزشی شدید درمانده ساز تک جلسه ای باعث افزایش سطح ldl-c، tg، tc و نسبت ldl-c/hdl-c می شود ولی تاثیری بر سطح hdl-c ندارد.